Cengiz, 7. Dönem Toplu Sözleşme'nin yaklaşık 6 milyon memur ve emekli için büyük önem taşıdığını ifade ederek, toplu sözleşme görüşmelerinin memur ve emeklilerin mali haklarının temelini oluşturduğunu vurguladı.

Yıllar içinde sınıf, kadro, meslek veya kurum bazında yapılan düzenlemelerin kamu kaynaklarının adil şekilde dağıtımında ve hiyerarşi konusunda sorunlara yol açtığını belirten Cengiz, bu sorunun son dönemde farklı kesimlerden gelen eleştirilere sebep olduğunu söyledi. Cengiz, sorunun karmaşık hale getirilmesi yerine tüm tarafların memnuniyetini sağlayacak bir çözüme ulaşmanın önemine dikkat çekti.

Cengiz, memurların ücret görüşmelerini ele alarak, Devlet Memurları Kanunu'nun 152. maddesi ve bu maddeye dayalı olarak çıkarılan 17 Nisan 2006 tarihli "Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlar Kararı"nın gözden geçirilerek sınıf, kadro ve dereceye göre düzenlenmesini önerdi.

Düzenleme kapsamında en düşük memur ücretinin yoksulluk sınırının üzerine çıkarılması ve yurtdışında görev yapan sözleşmeli personelin de düzenleme kapsamına alınmasının gerekliliğine işaret eden Cengiz, ücret artışlarında vergi dilimi, ülkenin büyüme oranı, enflasyon farkı gibi faktörlerin dikkate alınması gerektiğini belirtti. Cengiz, memur ücretlerinin gerçekçi ve yaşam standardını destekleyen seviyede olması gerektiğini vurguladı.

1994 ekonomik krizi sonrası dönemde verilen lojman tazminatının tüm memurlara kira yardımı olarak yeniden verilmesi, memur emeklilerine yapılan seyyanen zamın taban aylıklara eklenerek emekli ücretlerine yansıtılması gerektiğini de dile getiren Cengiz, tüm memurlara sınıf ayrımı olmaksızın ek gösterge verilmesi ve tazminat yansıtma oranlarının artırılması gerektiğini belirtti.

Memura yılda 4 kez ikramiye

Kamu kaynaklarının adil şekilde dağıtılması amacıyla kamu işçilerine verilen ikramiye ve tediye uygulamasının memur ve emeklilere de genişletilerek yılda dört kez, net birer maaş tutarında ikramiye verilmesinin önerisini sunan Cengiz, bu adımın memnuniyet ve destek oluşturacağını ifade etti.